Θα ξανασυναντηθούμε....

Σήμερα ήταν μια συγκινητική μέρα στο γραφείο, μας αποχαιρέτησε η μια από τις τρεις που είμαστε στο γραφείο λόγω σύνταξης.

Τελικά είναι περίεργο συναίσθημα  να ξέρεις ότι αύριο δεν θα χρειαστεί να ξυπνήσεις νωρίς, να  ετοιμαστείς  γρήγορα γιατί ο χρόνος κυλά γρήγορα και να πρέπει να φύγεις. Όμως όπως της είπα κιόλας,  να μην στεναχωριέται γιατί ένας κύκλος κλείνει αλλά έρχονται τα καλύτερα…περισσότερο χρόνο για τον εαυτό σου αλλά και για τους γύρω σου. Κινείσαι σε πιο χαλαρούς ρυθμούς και νομίζω ότι απολαμβάνεις καλύτερα και πιο ουσιαστικά  τα γύρω.

Γλυκόπικρη η γεύση νομίζω…

Ας είναι καλά να μπορέσει να χαρεί την σύνταξη της και μακάρι να μπορέσω [το σκέφτομαι σοβαρά να το ψάξω αν μπορώ να αποχωρήσω τώρα] και εγώ να φύγω γερή από την υπηρεσία [νομίζω ότι αυτό είναι το σημαντικό], να μπορείς να χαρείς  τον χρόνο την σύνταξη σου.

Θα ξανασυναντηθούμε Τασούλα,  απλά θα είναι σε άλλους χώρους  και θα είναι για να χαρούμε και μόνο!!!